Het echte leven
Door: tompeters
Blijf op de hoogte en volg Tom
30 September 2010 | Duitsland, Berlijn
Grüß Gott!
Wat gaat de tijd toch snel, zong Marco Borsato al eens in een bekende popsong van hem. En zo is het! Het vorige verslag is alweer anderhalve week geleden geschreven, en wat is er weer veel gebeurd in één week tijd. Vorige week vrijdag was het einde van 2 weken ´´intensief’’ Duits leren. Zoals ik al meldde stelde deze cursus niet veel voor, en ik was dan ook blij dat het voorbij was. Maar na 2 weken lang blokken (oké, afgezien van de borrel op dinsdag, feestje op donderdag etc.) stond er vorig weekend voor de verandering iets leuks op het programma: een weekendje Hamburg! Met 6 man sterk togen we naar de Noord-Duitse Hafen- und Hansestadt om deze te gaan bezichtigen. Bij aankomst in het hostel wachtte ons een blijde verrassing. Bij het aanzetten van de tv bleven we bij RTL hangen, waarop op dat moment het programma Das Supertalent werd uitgezonden. De deelnemers aan het programma trachtten met de vreemdst mogelijke stunts op tv te komen. Zo probeerde een mevrouw op leeftijd met haar enorme voorgevel meloenen kapot te slaan, door haar borsten in een zo snel mogelijk tempo op de fruitattributen te laten neerdalen. Sylvie Meis zat in de jury en mocht na het aanschouwen van dit hilarische fenomeen vakkundig haar oordeel over het optreden vellen. Of de mevrouw uiteindelijk heeft gewonnen weten we niet, omdat we na een daaropvolgende nog goordere act besloten toch maar eens het centrum in te gaan. Misschien toch niet altijd zo stijf, die Duitsers?
Overigens viel het weer tijdens de stedentrip een beetje tegen. Wel heb ik het nodige kunnen zien van de stad. Uiteraard mocht op zaterdagavond een pub crawl (kroegentocht onder leiding van een gids) niet ontbreken! Deze hadden we overigens ook de eerste week in Berlijn gedaan, dus we wisten al dat het een leuke ervaring zou worden. Losgaan op de dansvloer in discotheken die midden in het Red Light Disctrict lagen: hoogst interessant. Zondag stond alweer de busreis naar huis gepland. Berlijn voelt inmiddels dus ook echt als thuiskomen. De rest van de groep bleef overigens nog 2 dagen langer in Hamburg, maar voor mij stond de volgende reis alweer op de planning: Dublin! Van maandag tot en met vandaag heb ik een bezoek gebracht aan Guido en Koen, 2 klasgenoten van me die hun uitwisseling in de Ierse hoofdstad volbrengen. Voor iedereen die nog nooit in Éire, zoals Ierland in het Iers heet, geweest is, kan ik de volgende vooroordelen alvast bevestigen:
- ‘’FUCK!” is net zo ingeburgerd als de bakfiets bij ons;
- Ieren houden wel van een biertje, of liever gezegd een Guiness;
- Aan tienermoeders geen gebrek. In een minuut had ik er wel 3 gespot;
- Even naar de winkel gaan gebeurt in pyjama of trainingsbroek. Geen uitzonderingen.
Maar er stond uiteraard ook veel échte cultuur op het programma: the Guiness Factory, Temple Bar Destrict, Disctrict Howth (van waar je een prachtig uitzicht hebt over de Ierse Kust) en uiteraard mocht een bezoekje aan de oudste pub van het land ook niet ontbreken. Verwacht overigens niet dat iedereen buiten Engels ook Ierstalig is opgevoegd. In een gesprek met de taxichauffeur die me van het vliegveld naar Koen en Guido’s huis bracht, was het antwoord op de vraag of de beste man ook Iers sprak: ´´No, so that makes two of us!’’ Al met al kan ik wel concluderen dat de Ieren toch wel internationaal geïnteresseerd zijn, zo wisten bijvoorbeeld beide taxichauffeurs wel wat aardigs over Nederland te vertellen.
Ook ik heb de laatste weken veel geleerd over andere landen, en wel van de mensen die daar zelf vandaan komen. Erg leuk om zoveel andere talen te horen en andere culturen te ontmoeten. Hopelijk ontmoet ik nog meer mensen bij de lessen, die aanstaande maandag starten. Het worden erg lange dagen; een vak duurt wel 4 uur! Dit komt neer op zo’n 8 uur per dag. Gelukkig kan ik mijn eigen rooster samenstellen en heb ik ervoor gezorgd dat er iedere vrijdag al WEEKEND in mijn agenda staat. Verder schijnt een zogenoemd Akademisches Viertel erg gebruikelijk te zijn, wat inhoudt dat de leraren meestal 15 minuten later arriveren dan gepland. Prima!
In het weekend ben ik van plan met mijn superdeluxe mountainbike (not) naar voormalig vliegveld Tempelhof te fietsen. Hier is het tegenwoordig toegestaan om gewoon op de landingsbanen te crossen, skaten en fietsen aangezien er geen vliegverkeer meer is; lijkt me een unieke ervaring! Op het vliegveld zelf vinden sinds 2 jaar festivals plaats. Verder ben ik nog steeds op zoek naar de uitzendinggemist.nl van RTL Deutschland. Op straat werd ik laatst namelijk geïnterviewd over verschillende sauzen; welke saus had welke benaming? Gelukkig is me een blamage op de Duitse televisie voor het oog van miljoenen kijkers gespaard gebleven, want ik had het goed! Pfieuw…
En om op zijn Berlijns af te sluiten: Tschüssi!
P.s.: aan mijn Chinese buren: mijn oprechte excuses dat ik mijn wekker was vergeten uit te zetten tijdens mijn reis naar Hamburg. Hopelijk zijn jullie niet al te vroeg gewekt. 6.00 Uur bellen jullie toch ook altijd naar China? Het zal in ieder geval niet nog eens gebeuren...
Wat gaat de tijd toch snel, zong Marco Borsato al eens in een bekende popsong van hem. En zo is het! Het vorige verslag is alweer anderhalve week geleden geschreven, en wat is er weer veel gebeurd in één week tijd. Vorige week vrijdag was het einde van 2 weken ´´intensief’’ Duits leren. Zoals ik al meldde stelde deze cursus niet veel voor, en ik was dan ook blij dat het voorbij was. Maar na 2 weken lang blokken (oké, afgezien van de borrel op dinsdag, feestje op donderdag etc.) stond er vorig weekend voor de verandering iets leuks op het programma: een weekendje Hamburg! Met 6 man sterk togen we naar de Noord-Duitse Hafen- und Hansestadt om deze te gaan bezichtigen. Bij aankomst in het hostel wachtte ons een blijde verrassing. Bij het aanzetten van de tv bleven we bij RTL hangen, waarop op dat moment het programma Das Supertalent werd uitgezonden. De deelnemers aan het programma trachtten met de vreemdst mogelijke stunts op tv te komen. Zo probeerde een mevrouw op leeftijd met haar enorme voorgevel meloenen kapot te slaan, door haar borsten in een zo snel mogelijk tempo op de fruitattributen te laten neerdalen. Sylvie Meis zat in de jury en mocht na het aanschouwen van dit hilarische fenomeen vakkundig haar oordeel over het optreden vellen. Of de mevrouw uiteindelijk heeft gewonnen weten we niet, omdat we na een daaropvolgende nog goordere act besloten toch maar eens het centrum in te gaan. Misschien toch niet altijd zo stijf, die Duitsers?
Overigens viel het weer tijdens de stedentrip een beetje tegen. Wel heb ik het nodige kunnen zien van de stad. Uiteraard mocht op zaterdagavond een pub crawl (kroegentocht onder leiding van een gids) niet ontbreken! Deze hadden we overigens ook de eerste week in Berlijn gedaan, dus we wisten al dat het een leuke ervaring zou worden. Losgaan op de dansvloer in discotheken die midden in het Red Light Disctrict lagen: hoogst interessant. Zondag stond alweer de busreis naar huis gepland. Berlijn voelt inmiddels dus ook echt als thuiskomen. De rest van de groep bleef overigens nog 2 dagen langer in Hamburg, maar voor mij stond de volgende reis alweer op de planning: Dublin! Van maandag tot en met vandaag heb ik een bezoek gebracht aan Guido en Koen, 2 klasgenoten van me die hun uitwisseling in de Ierse hoofdstad volbrengen. Voor iedereen die nog nooit in Éire, zoals Ierland in het Iers heet, geweest is, kan ik de volgende vooroordelen alvast bevestigen:
- ‘’FUCK!” is net zo ingeburgerd als de bakfiets bij ons;
- Ieren houden wel van een biertje, of liever gezegd een Guiness;
- Aan tienermoeders geen gebrek. In een minuut had ik er wel 3 gespot;
- Even naar de winkel gaan gebeurt in pyjama of trainingsbroek. Geen uitzonderingen.
Maar er stond uiteraard ook veel échte cultuur op het programma: the Guiness Factory, Temple Bar Destrict, Disctrict Howth (van waar je een prachtig uitzicht hebt over de Ierse Kust) en uiteraard mocht een bezoekje aan de oudste pub van het land ook niet ontbreken. Verwacht overigens niet dat iedereen buiten Engels ook Ierstalig is opgevoegd. In een gesprek met de taxichauffeur die me van het vliegveld naar Koen en Guido’s huis bracht, was het antwoord op de vraag of de beste man ook Iers sprak: ´´No, so that makes two of us!’’ Al met al kan ik wel concluderen dat de Ieren toch wel internationaal geïnteresseerd zijn, zo wisten bijvoorbeeld beide taxichauffeurs wel wat aardigs over Nederland te vertellen.
Ook ik heb de laatste weken veel geleerd over andere landen, en wel van de mensen die daar zelf vandaan komen. Erg leuk om zoveel andere talen te horen en andere culturen te ontmoeten. Hopelijk ontmoet ik nog meer mensen bij de lessen, die aanstaande maandag starten. Het worden erg lange dagen; een vak duurt wel 4 uur! Dit komt neer op zo’n 8 uur per dag. Gelukkig kan ik mijn eigen rooster samenstellen en heb ik ervoor gezorgd dat er iedere vrijdag al WEEKEND in mijn agenda staat. Verder schijnt een zogenoemd Akademisches Viertel erg gebruikelijk te zijn, wat inhoudt dat de leraren meestal 15 minuten later arriveren dan gepland. Prima!
In het weekend ben ik van plan met mijn superdeluxe mountainbike (not) naar voormalig vliegveld Tempelhof te fietsen. Hier is het tegenwoordig toegestaan om gewoon op de landingsbanen te crossen, skaten en fietsen aangezien er geen vliegverkeer meer is; lijkt me een unieke ervaring! Op het vliegveld zelf vinden sinds 2 jaar festivals plaats. Verder ben ik nog steeds op zoek naar de uitzendinggemist.nl van RTL Deutschland. Op straat werd ik laatst namelijk geïnterviewd over verschillende sauzen; welke saus had welke benaming? Gelukkig is me een blamage op de Duitse televisie voor het oog van miljoenen kijkers gespaard gebleven, want ik had het goed! Pfieuw…
En om op zijn Berlijns af te sluiten: Tschüssi!
P.s.: aan mijn Chinese buren: mijn oprechte excuses dat ik mijn wekker was vergeten uit te zetten tijdens mijn reis naar Hamburg. Hopelijk zijn jullie niet al te vroeg gewekt. 6.00 Uur bellen jullie toch ook altijd naar China? Het zal in ieder geval niet nog eens gebeuren...
-
30 September 2010 - 20:40
Mink:
Ja leuk verslaag
(Hub dich uiteraard weer neet op spelfouten kinne betrappe..) -
04 Oktober 2010 - 15:41
Rens Wijers:
whaha zkr jong;)
smeuktj t beer auch un bietje?? -
04 Oktober 2010 - 20:23
Nanet Hazenbosch:
Haha, weet je zeker dat je niet in Besançon zit, een van mijn vrienden hier is ook het hele weekend wakker geworden door een wekker die heel fijn om 6u afging.. Maar volgens mij heb je het goed naar je zin daar, viel Spaß noch! X -
04 Oktober 2010 - 20:23
Nanet Hazenbosch:
Haha, weet je zeker dat je niet in Besançon zit, een van mijn vrienden hier is ook het hele weekend wakker geworden door een wekker die heel fijn om 6u afging.. Maar volgens mij heb je het goed naar je zin daar, viel Spaß noch! X -
07 Oktober 2010 - 19:41
Petra En Jos:
Leuk verslag, grappig om te lezen. Je zou schrijver kunnen worden. Veel plezier verder, groetjes -
12 Oktober 2010 - 19:50
Gerda:
Hoi Tom,
Zo te lezen vermaak je je wel in Berlijn. Leuke verslagen schrijf je. Heel veel plezier en een leerzame tijd maar dat zal vast wel lukken. Groetjes Gerda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
