Mijn eerste dagen in Athene
Door: tompeters
Blijf op de hoogte en volg Tom
02 Februari 2012 | Griekenland, Athene
asa iedereen!
Om te beginnen en alle angst uit de wereld te helpen voor degenen die het nog niet wisten: ik ben veilig aangekomen! Afgelopen dinsdagavond zette ik voor de eerste keer in mijn leven voet op Griekse bodem, om hem er vervolgens ruim 4 maanden niet meer af te halen. Alla, mijn begeleidster tijdens mijn stage bij de GAAEC (Greek Association for Atlantic and European Cooperation), had al gezegd dat ik bus X95 richting Syntagma moest nemen. Syntagma is het centrale plein van Athene, waaraan ook het Griekse parlement gelegen is. Daar eenmaal aangekomen werd ik opgehaald door Maria, een Griekse vrijwilligster die de beschikking over een auto had en me naar mijn appartement bracht. Vervolgens liet Alla me mijn woonplek voor de komende maanden zien en introduceerde me aan mijn huisgenote: Almudena. Dit is een heel aardig meisje uit Spanje waar ik het nu al erg goed mee kan vinden. Zij werkt hier al sinds mei vorig jaar, en zal nog tot mei dit jaar in de Griekse hoofdstad blijven vertoeven. Maar voordat ik met haar kon socializen, werden me eerst de badkamer, keuken en het kantoor waarin ik zal gaan werken getoond. Het appartement heeft echter niet de luxe die we in Nederland gewend zijn: voor de WC bestaat er zelfs een heuse handleiding. Men doet zijn behoefte, men vege zich af en vervolgens moet het WC-papier in een vuilnisbak worden gegooid. De rioleringsbuizen zijn namelijk te smal om papier door te kunnen laten. Waarschijnlijk niet Socrates die dit bedacht heeft. Praktisch en hygiënisch is het niet, maar ik heb me voorgenomen me zoveel mogelijk aan de Griekse cultuur aan te passen, en dit is uiteraard ook een onderdeel hiervan. Niet lang na dat gezegd hebbende wilde ik eigenlijk al met deze belofte breken. Boosdoener: de verwarming. Deze is centraal geregeld, en straalt alleen warmte uit tussen 16:00 en 0:00 uur ’s avonds. De dag dat ik aankwam moest dan ook nét de (voorlopig) koudste dag zijn in de Griekse winter, met als gevolg dat zelfs 5 dekens me niet konden beschermen tegen de kou. Ik had me dan ook de hele nacht al verheugd op een warme douche ’s ochtends, maar dit bleek een utopie: Na 2 minuten had ik al koud water. Later bleek dat er een schakelaar omgezet moest worden, en omdat een ezel zich niet 2 x aan dezelfde steen stoot, kon ik vanmorgen heerlijk douchen! Overigens zal de winter op korte termijn niet meer voor al te grote problemen zorgen. Komend weekend wordt het namelijk 14 graden. Say hi to the spring!
Gisteravond nodigde Almudena me uit om mee te gaan eten bij enkele vrienden. Van ‘’Berlijn’’ wist ik dat je hier geen nee op moet zeggen, aangezien dit natuurlijk een perfecte manier is om nieuwe mensen te leren kennen. Gezamenlijk maakten we dan ook een wandeling van 20 minuten om vervolgens bij haar maatjes aan te komen. Murienne, Gregor (Fransen) en Laura (Italiaanse) heetten ons van harte welkom met een heerlijke Italiaanse pasta. Dit was dubbelop geluk, omdat ik nu niet zelf aan mijn cooking skills hoefde te werken. Even later arriveerde nog een Engelsman genaamd James. Zij allen doen mee in het EVS programma, wat staat voor European Voluntary Service. Dit houdt in dat je ongeveer 6 maanden van huis gaat, en tegen een kleine vergoeding vrijwilligerswerk doet bij een organisatie. De Europese Commissie financiert dit spektakel, en dit kan wellicht een idee zijn om na mijn stage te doen.
Met deze rijke mix aan verschillende Europese nationaliteiten togen we naar een soort conferentiezaaltje waar je bier kon nuttigen. Onder het genot van deze ‘’birra’s’’ speelden we een gezellig potje ‘’baby-foot’’ en leerden elkaar wat beter kennen. Bier uit blik was hier maar €1,50, wat eigenlijk heel goedkoop is. Toen de lichten aangingen en de muziek stopte, werd duidelijk dat er een einde was gekomen aan een geslaagde eerste avond uit.
Vandaag heb ik niet veel kunnen doen, er was namelijk een staking onder veel buschauffeurs. Alla heeft me een handige site gegeven waarop alle stakingen per dag worden vermeld. Na 16:00 uur reden alle bussen weer en kon ik weer bij Syntagma komen. Nu ik nog vrij heb, vind ik het heerlijk om wat door de stad te lopen met muziek op de oren. Luisterenderwijs heb ik dan ook veel monumenten gezien. Toen ik weer naar huis wilde gaan kwam ik voor een onaangename verrassing te staan: lijn 5 en 11 reden niet. Als overmaat van ramp kwam er een dreigende massa demonstranten aangelopen die protesteerde tegen de mogelijke legalisering van marihuana. Een van deze communisten probeerde me over te halen ook mee te doen, maar toen ik zei dat ik uit Nederland kwam gaf ze het al snel op. Aangezien Almudena me verteld had dat de politie hier letterlijk ‘’loca’’ is en nog harder ingrijpt dan in Spanje (er schijnen laatst in een conflict zelfs bommen gegooid te zijn), maakt ik me maar snel uit de voeten. De Akropolis bezoek ik zondag, omdat er dan bij veel monumenten/musea gratis toegang is. Hij kijkt constant op me neer, dus ik moet er maar niet te lang mee wachten…
Op internet vond ik het volgende over Griekse vrouwen, drank, straathonden en het verkeer, en dit wilde ik jullie niet onthouden. Bijna alles klopt eigenlijk wel met mijn waarnemingen:
Persoonlijk onderzoek heeft uitgewezen dat 3 op 5 Griekse vrouwen echt wel een streling zijn voor het oog, en de overige twee vallen nog wel best mee... Voorzichtigheid is evenwel gepast, een deel van de Griekse vrouwen kiest er namelijk voor de snor te laten staan. Ze vormen een minderheid, maar ze bestaan...
Normaal gesproken draait men er de hand niet voor om om €5 te vragen voor bier. Overal zie je trouwens Amstel en Heineken (veel Grieken denken trouwens dat dit Griekse merken zijn. Je keelgat bevochtigen met Ouzo is gelukkig een goedkoper alternatief. Maar je kunt natuurlijk ook altijd een bezoekje brengen aan één van de talrijke kiosken waarmee de hele stad bezaaid is voor je dagelijkse dosis alcohol.
Straathonden, straathonden en nog eens straathonden... ze zouden hun eigen rechten en plichten moeten krijgen. Ik ben niet de enige die reeds van zeer dichtbij met deze diersoort heeft mogen kennismaken. Af en toe vindt zo’n viervoeter het nodig om de held uit te hangen en in je been te komen bijten... Naar verluidt hebben ze voor de Olympische Spelen geprobeerd alle honden af te maken, maar klaarblijkelijk niet op zo’n effectieve manier, want binnenkort zal de hondenpopulatie hier definitief de bovenhand nemen.
Wat betreft verkeersveiligheid is het hier echt een ramp. De meeste Grieken lijden aan acute aanvallen van daltonisme bij het naderen van een stoplicht. Ook de witte lijnen zijn hier enkel voor de show. Een helm? Dat is voor bouwvakkers, je zet er zeker geen op als je tegen 100 km/u. aan ’t slalommen bent tussen het verkeer...
Mijn directe baas, meneer Georgiou, heb ik vandaag ontmoet. Het is een aardige man met Grieks temperament en gevoel voor humor. Ik begin maandag pas, maar voor die tijd wil ik met een sightseeing bus een tour door de stad maken, zodat ook ik mijn bezoekers straks alle in’s and out’s van de stad kan laten zien. Het wordt dit weekend zoals gezegd 14 graden, en zoals jullie begrijpen zie ik erg uit naar dit weer. Sorry Nederland!
Ik wil dit updateje afsluiten met een huishoudelijke mededeling: mam, de oven is kapot dus ik kan niet zoals mijn laatste maand in Berlijn volledig op pizza’s leven, hopelijk is dit een geruststelling. Ook wil ik iedereen bedanken voor alle reacties, mailtjes, smsje’s etc. op en over hoe het hier gaat. Hopelijk zijn jullie nu wat meer op de hoogte van wat me bezig houdt. En het klinkt misschien wat cliché maar het is wel waar: als je een tijdje van huis bent besef je des te meer hoe waardevol familie, vrienden, klasgenoten en Duco en Daantje voor je zijn…
aa allemaal!
Om te beginnen en alle angst uit de wereld te helpen voor degenen die het nog niet wisten: ik ben veilig aangekomen! Afgelopen dinsdagavond zette ik voor de eerste keer in mijn leven voet op Griekse bodem, om hem er vervolgens ruim 4 maanden niet meer af te halen. Alla, mijn begeleidster tijdens mijn stage bij de GAAEC (Greek Association for Atlantic and European Cooperation), had al gezegd dat ik bus X95 richting Syntagma moest nemen. Syntagma is het centrale plein van Athene, waaraan ook het Griekse parlement gelegen is. Daar eenmaal aangekomen werd ik opgehaald door Maria, een Griekse vrijwilligster die de beschikking over een auto had en me naar mijn appartement bracht. Vervolgens liet Alla me mijn woonplek voor de komende maanden zien en introduceerde me aan mijn huisgenote: Almudena. Dit is een heel aardig meisje uit Spanje waar ik het nu al erg goed mee kan vinden. Zij werkt hier al sinds mei vorig jaar, en zal nog tot mei dit jaar in de Griekse hoofdstad blijven vertoeven. Maar voordat ik met haar kon socializen, werden me eerst de badkamer, keuken en het kantoor waarin ik zal gaan werken getoond. Het appartement heeft echter niet de luxe die we in Nederland gewend zijn: voor de WC bestaat er zelfs een heuse handleiding. Men doet zijn behoefte, men vege zich af en vervolgens moet het WC-papier in een vuilnisbak worden gegooid. De rioleringsbuizen zijn namelijk te smal om papier door te kunnen laten. Waarschijnlijk niet Socrates die dit bedacht heeft. Praktisch en hygiënisch is het niet, maar ik heb me voorgenomen me zoveel mogelijk aan de Griekse cultuur aan te passen, en dit is uiteraard ook een onderdeel hiervan. Niet lang na dat gezegd hebbende wilde ik eigenlijk al met deze belofte breken. Boosdoener: de verwarming. Deze is centraal geregeld, en straalt alleen warmte uit tussen 16:00 en 0:00 uur ’s avonds. De dag dat ik aankwam moest dan ook nét de (voorlopig) koudste dag zijn in de Griekse winter, met als gevolg dat zelfs 5 dekens me niet konden beschermen tegen de kou. Ik had me dan ook de hele nacht al verheugd op een warme douche ’s ochtends, maar dit bleek een utopie: Na 2 minuten had ik al koud water. Later bleek dat er een schakelaar omgezet moest worden, en omdat een ezel zich niet 2 x aan dezelfde steen stoot, kon ik vanmorgen heerlijk douchen! Overigens zal de winter op korte termijn niet meer voor al te grote problemen zorgen. Komend weekend wordt het namelijk 14 graden. Say hi to the spring!
Gisteravond nodigde Almudena me uit om mee te gaan eten bij enkele vrienden. Van ‘’Berlijn’’ wist ik dat je hier geen nee op moet zeggen, aangezien dit natuurlijk een perfecte manier is om nieuwe mensen te leren kennen. Gezamenlijk maakten we dan ook een wandeling van 20 minuten om vervolgens bij haar maatjes aan te komen. Murienne, Gregor (Fransen) en Laura (Italiaanse) heetten ons van harte welkom met een heerlijke Italiaanse pasta. Dit was dubbelop geluk, omdat ik nu niet zelf aan mijn cooking skills hoefde te werken. Even later arriveerde nog een Engelsman genaamd James. Zij allen doen mee in het EVS programma, wat staat voor European Voluntary Service. Dit houdt in dat je ongeveer 6 maanden van huis gaat, en tegen een kleine vergoeding vrijwilligerswerk doet bij een organisatie. De Europese Commissie financiert dit spektakel, en dit kan wellicht een idee zijn om na mijn stage te doen.
Met deze rijke mix aan verschillende Europese nationaliteiten togen we naar een soort conferentiezaaltje waar je bier kon nuttigen. Onder het genot van deze ‘’birra’s’’ speelden we een gezellig potje ‘’baby-foot’’ en leerden elkaar wat beter kennen. Bier uit blik was hier maar €1,50, wat eigenlijk heel goedkoop is. Toen de lichten aangingen en de muziek stopte, werd duidelijk dat er een einde was gekomen aan een geslaagde eerste avond uit.
Vandaag heb ik niet veel kunnen doen, er was namelijk een staking onder veel buschauffeurs. Alla heeft me een handige site gegeven waarop alle stakingen per dag worden vermeld. Na 16:00 uur reden alle bussen weer en kon ik weer bij Syntagma komen. Nu ik nog vrij heb, vind ik het heerlijk om wat door de stad te lopen met muziek op de oren. Luisterenderwijs heb ik dan ook veel monumenten gezien. Toen ik weer naar huis wilde gaan kwam ik voor een onaangename verrassing te staan: lijn 5 en 11 reden niet. Als overmaat van ramp kwam er een dreigende massa demonstranten aangelopen die protesteerde tegen de mogelijke legalisering van marihuana. Een van deze communisten probeerde me over te halen ook mee te doen, maar toen ik zei dat ik uit Nederland kwam gaf ze het al snel op. Aangezien Almudena me verteld had dat de politie hier letterlijk ‘’loca’’ is en nog harder ingrijpt dan in Spanje (er schijnen laatst in een conflict zelfs bommen gegooid te zijn), maakt ik me maar snel uit de voeten. De Akropolis bezoek ik zondag, omdat er dan bij veel monumenten/musea gratis toegang is. Hij kijkt constant op me neer, dus ik moet er maar niet te lang mee wachten…
Op internet vond ik het volgende over Griekse vrouwen, drank, straathonden en het verkeer, en dit wilde ik jullie niet onthouden. Bijna alles klopt eigenlijk wel met mijn waarnemingen:
Persoonlijk onderzoek heeft uitgewezen dat 3 op 5 Griekse vrouwen echt wel een streling zijn voor het oog, en de overige twee vallen nog wel best mee... Voorzichtigheid is evenwel gepast, een deel van de Griekse vrouwen kiest er namelijk voor de snor te laten staan. Ze vormen een minderheid, maar ze bestaan...
Normaal gesproken draait men er de hand niet voor om om €5 te vragen voor bier. Overal zie je trouwens Amstel en Heineken (veel Grieken denken trouwens dat dit Griekse merken zijn. Je keelgat bevochtigen met Ouzo is gelukkig een goedkoper alternatief. Maar je kunt natuurlijk ook altijd een bezoekje brengen aan één van de talrijke kiosken waarmee de hele stad bezaaid is voor je dagelijkse dosis alcohol.
Straathonden, straathonden en nog eens straathonden... ze zouden hun eigen rechten en plichten moeten krijgen. Ik ben niet de enige die reeds van zeer dichtbij met deze diersoort heeft mogen kennismaken. Af en toe vindt zo’n viervoeter het nodig om de held uit te hangen en in je been te komen bijten... Naar verluidt hebben ze voor de Olympische Spelen geprobeerd alle honden af te maken, maar klaarblijkelijk niet op zo’n effectieve manier, want binnenkort zal de hondenpopulatie hier definitief de bovenhand nemen.
Wat betreft verkeersveiligheid is het hier echt een ramp. De meeste Grieken lijden aan acute aanvallen van daltonisme bij het naderen van een stoplicht. Ook de witte lijnen zijn hier enkel voor de show. Een helm? Dat is voor bouwvakkers, je zet er zeker geen op als je tegen 100 km/u. aan ’t slalommen bent tussen het verkeer...
Mijn directe baas, meneer Georgiou, heb ik vandaag ontmoet. Het is een aardige man met Grieks temperament en gevoel voor humor. Ik begin maandag pas, maar voor die tijd wil ik met een sightseeing bus een tour door de stad maken, zodat ook ik mijn bezoekers straks alle in’s and out’s van de stad kan laten zien. Het wordt dit weekend zoals gezegd 14 graden, en zoals jullie begrijpen zie ik erg uit naar dit weer. Sorry Nederland!
Ik wil dit updateje afsluiten met een huishoudelijke mededeling: mam, de oven is kapot dus ik kan niet zoals mijn laatste maand in Berlijn volledig op pizza’s leven, hopelijk is dit een geruststelling. Ook wil ik iedereen bedanken voor alle reacties, mailtjes, smsje’s etc. op en over hoe het hier gaat. Hopelijk zijn jullie nu wat meer op de hoogte van wat me bezig houdt. En het klinkt misschien wat cliché maar het is wel waar: als je een tijdje van huis bent besef je des te meer hoe waardevol familie, vrienden, klasgenoten en Duco en Daantje voor je zijn…
aa allemaal!
-
02 Februari 2012 - 21:58
Tom Peters:
Kalispera en Kalinichta zijn weggevallen. Foto´s volgen later deze week! -
02 Februari 2012 - 21:59
Nick:
Spaans meisje HAHA -
02 Februari 2012 - 22:08
Rens Wijers:
wat noe, sorry Nederland, g goan zoaterdig sjaatse kearel!! Doa hub ig mg de ganse wintjer op verheugdj, dus ig kin beater zigge: Sorry Tom, doe geis de dieke pret misse ;) -
02 Februari 2012 - 22:09
Tom Peters:
Haha oké ja inderdaad Rens, zo kinse ´t auch zeen ;) Al bun ig zelf mier van de wermere temperaturen! -
02 Februari 2012 - 22:23
Mink:
Het loopt weer allemaal naadloos over, hoog niveau van schrijven, de nodige portie humor....
DAMES EN HEREN ER KOMT WEER EEN BESTSELLER AAN VAN DE HEER PETERS!
Leuk om te leaze!
Gr en succes in dien keet! -
02 Februari 2012 - 22:24
Sarah:
Supervet verhaal Tom! Veel plezieeeer en geniet van het weer :) -
02 Februari 2012 - 22:26
Tom Peters:
Dank je Sarah! En Michiel, bedankt voor je overenthousiaste reactie, je legt de lat wel hoog zo ;) -
02 Februari 2012 - 23:06
Elke:
Haha tom sjoon gesjreeve, straothunj, bussen die neet rieje pff kump mich bekend veur... haha kei veul succes en geniet nog van dien letste vrie daag.. al dink g detste dr nog waal genog zuls kriege in det griekse laeve!! X -
02 Februari 2012 - 23:26
Nadja:
Haha, leuk om te lezen zeg! Je hebt alweer een hoop interessante dingen meegemaakt in die paar dagen tijd! ;) Geniet ervan en kijk uit voor die bommen en, erger nog, straathonden! -
03 Februari 2012 - 02:46
Cas:
Echt een mooi verhaal. Je moet schrijver worden. En het doet me spijt te horen dat het zo mooi weer word daar, terwijl het hier morgen naar zeggen gaat sneeuwen :(( -
03 Februari 2012 - 07:00
Rita:
De kop is eraf, Tom. Je weet dat ik er altijd naar uitkijk om je blog te lezen! Mooie laatste alinea trouwens.. ;-) -
03 Februari 2012 - 07:55
Carmen:
Leuk om te horen dat je het naar je zin hebt daar! Ben benieuwd naar de foto's :)! -
03 Februari 2012 - 11:41
Aristoteles:
Hier is het nu lekker winter! Sneeuw en -15. Ook lekker. Schaatsen kunnen uit het vet en de unoxmuts kan op!
Suc 7. Kalimera! -
03 Februari 2012 - 12:40
Marion:
Leuk verslag Tom! :) Ik ben erg benieuwd naar jouw andere buitenlandervaring (ik bedoel, met Duitsland zaten we nog zo ongeveer in hetzelfde schuitje ;)). Veel plezier :) -
03 Februari 2012 - 16:14
Ine Je Buurvrouw :
hallo tom
vanuit het zh een kort berichtje
alsnog voor jou een ontzettend leuke studietijd in griekenl toegewenst
met mijn ipad kan ik je ook volgen
dus af en toe krijg je een beerichtje van mij
geniet van de komende tijd
lieve gr ine
-
03 Februari 2012 - 17:04
Tom Peters:
Bedankt voor de reacties iedereen! Ik probeer jullie ook de komende weken zoveel mogelijk op de hoogte te houden van wat ik hier allemaal doe. -
05 Februari 2012 - 14:31
Marjo En Joop:
Goed verhaal Tom,en leuk om te lezen. Veel succes! -
06 Februari 2012 - 20:35
Charlotte Wever:
Heey Tom, Je hebt alweer van alles meegemaakt zo te horen!!! Echt super avontuurlijk!! Veel succes met je stage!! Xxx -
06 Februari 2012 - 20:35
Charlotte Wever:
Heey Tom, Je hebt alweer van alles meegemaakt zo te horen!!! Echt super avontuurlijk!! Veel succes met je stage!! Xxx -
07 Februari 2012 - 20:16
Nanet:
Leuk verhaal weer, Tom! Mijn tenen zijn er vandaag allemaal afgevroren dus ik mag hopen dat je dubbel geniet van die heerlijke temperaturen! Veel plezier op je eerste stagedag, xxx -
16 Februari 2012 - 18:22
Ingrid:
Hallo Tom , jouw verhalen zijn spannender dan een boek.
Verheug me alweer op het vervolg, groetjes je buurvrouw Ingrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
